Rodzaj dokumentu
ICMA – karta techniczna zawory antykondensacyjne
Zawór antykondensacyjny
Zawór antykondensacyjny to element układu instalacji grzewczej, który montowany jest przy kotle stałocieplnym i chroni go przed zbyt niską temperaturą powracającego z instalacji czynnika grzewczego. Brak tego zaworu mógłby znacząco skrócić żywotność podzespołów pieca, z uwagi
na powstanie zjawiska kondensacji (skraplania) agresywnych spalin na ściankach urządzenia
oraz innych elementach układu ogrzewania.
Zawory antykondensacyjne są przystosowane do pracy z kotłami stałocieplnymi o mocy do 30 kW
i montowane w instalacji za pomocą półśrubunków lub przyłączy mufowych z gwintem wewnętrznym (w zależności od rodzaju). Rozmiary przyłączy zależą od wielkości zaworu i wynoszą odpowiednio:
● 1” dla DN25,
● 1 ¼” dla DN32.
Zawory wykonane są z mosiądzu i przeznaczone do transportu takich mediów jak woda i roztwór glikolu o stężeniu maksymalnym 50%. Producent gwarantuje bezpieczną pracę zaworów w warunkach temperatury czynnika grzewczego 5°C – 100°C i maksymalnego ciśnienia nieprzekraczającego 10 bar. Nastawy temperatur są równe: 45°C – 55°C – 60°C -70°C dla obu rozmiarów części.
Zaletą stosowania zaworów antykondensacyjnych jest ich bezobsługowa praca oraz brak wymagań
co do przeglądów okresowych. Zawory mogą być montowane w każdej pozycji, a ich współczynnik przepływu czynnika grzewczego (Kv) wynosi odpowiednio:
● 9 (m3/h) dla DN25,
● 12 (m3/h) dla DN32.
Zasada działania zaworu
Zawór antykondensacyjny jest elementem hydraulicznym o budowie trójdrożnej, co oznacza,
że ma trzy drogi przepływu czynnika grzewczego. Montowany jest pomiędzy odbiornikiem, a kotłem na paliwo stałe. Każdy z trzech elementów zaworu połączony jest z instalacją
i odpowiada za przepływ czynnika w jednym kierunku.
W momencie rozruchu kotła przepływ od strony powrotu z instalacji jest zamknięty, natomiast przepływy od strony czynnika z zasilania oraz powrotu do kotła pozostają otwarte. Uruchomiony w ten sposób mały obieg układu zamkniętego pozwala na szybki wzrost temperatury medium krążącego
w instalacji. W momencie, gdy temperatura czynnika grzewczego zbliży się do wartości nastawy zaworu, następuje otwarcie przepływu powrotu z instalacji i mieszanie się cieczy o różnych temperaturach. Po ustabilizowaniu pracy układu zawór przymyka przepływ od strony zasilania,
na bieżąco kontrolując temperaturę czynnika i regulując jego przepływem. Kontrola temperatury odbywa się za pośrednictwem wkładki termostatycznej wykonanej z kompozytu, która umieszczona jest wewnątrz zaworu. Aktywowany w ten sposób zawór antykondensacyjny zapobiega powstawaniu zjawiska kondensacji w kotle i chroni go przed zbyt wczesnym zużyciem.
